Table of Contents
چگونه میتوانیم تفاوت های موجود بین توانایی های نوباوگان ، کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان را به بهترین وجه توصیف کنیم ؟
نظریه های عمده دو احتمال را در نظر می گیرند.
رشد پیوسته
- نوباوگان و کودکان پیش دبستانی خیلی شبیه بزرگسالان به دنیا پاسخ می دهند . تفاوت بین بالغ و نا بالغ صرفاً به مقدار یا پیچیدگی مربوط می شود.
- یک کودک ادراک ش از نوای پیانو ،خاطره رویدادهای گذشته ، و توانایی دسته بندی اشیا در طبقات ، خیلی شبیه ادراک ما است.
- شاید تنها محدودیت او این بوده که نمی توانست این مهارت ها را با اطلاعات و دقت زیادی که ما داریم ،انجام دهد . اگر چنین باشد ، در این صورت تغییر در تفکر او باید پیوسته باشد – فرایند افزودن تدریجی مهارت های یکسان که از همان آغاز وجود داشته اند.
رشد ناپیوسته
- نوباوگان و کودکان روش های منحصر به فرد فکر کردن، احساس کردن و رفتار کردن دارند که کاملاً با روش های بزرگسالان متفاوت هستند . اگر چنین باشد ، در این صورت رشد ناپیوسته است – فرآیندی که به موجب آن ، روش های تازه و متفاوت درک کردن دنیا و پاسخ دادن به آن ، در زمان های خاصی پدیدار می شوند .
- کودک نمی تواند مانند یک آدم بالغ تجربیات را درک کند ، بیاد آورد و سازمان دهد . او یکی از مراحل رشد را طی کرده که با ویژگی ها منحصر به فرد ش به بالاترین سطح عملکرد برسد
نظریه هایی که دیدگاه ناپیوسته را قبول دارند ، رشد را به مرحله ای در نظر میگیرند – تغیرات کیفی در تفکر ، احساس و رفتار کردن که دوره های خاص رشد را مشخص میکند .در این نوع ، رشد مانند بالا رفتن از پلکان است . به عبارت دیگر ، به جای اینکه تغییر ، تدریجی و جاری باشد ، نسبتا ناگهانی است